DES GUIRLANDES


Het leven is een feest
Maar je moet zelf de slingers ophangen


vrijdag 27 september 2013

Herfstig


Ik geloof dat iedereen een beetje herfstig aan het worden is.
Op veel blogs zag ik al foto’s van gezellige herfsthuizen langskomen.
En inderdaad, sinds vorige week is het officieel herfst.

Hop is zo leuk om mee te decoreren. Je ziet het alleen niet zo vaak te koop bij bloemenwinkels, jammer.
 
 
Van de week zag ik het opeens hangen bij onze plaatselijke supermarkt, op de bloemenafdeling , niet te koop maar ter decoratie.

Ik ben gewoon zo brutaal geweest om te vragen of ik daar een stuk vanaf mocht knippen.
En het mocht...
Heb ik toch mijn felbegeerde streng hop in huis.



Herfstig hè?
 
Op het stoeltje heb ik een Franse deken in warme kleuren gelegd. Ik kocht deze ooit in Barjac (Ardêche). Het is een 'replica', de stof is naar een oud motief en de quilt is met de hand doorgestikt.
 
 
Leuk weetje: het woord quilt is afgeleid van de Franse woorden couette en cuile. Van oorsprong zijn quilts dus Europees! Door het 'gepionier' naar Amerika is de techniek daar terechtgekomen en verspreid. Tegenwoordig denkt men dat quilts echt 'Amerikaans' zijn, niets van waar dus.
 
 
Goede zaterdag en een fijne zondag toegewenst,
 

maandag 23 september 2013

Eetgerei



Al wat jaren geleden waren we op vakantie aan de Atlantische kust in het departement Charente-Maritime. We zaten toen op een hele grote camping in het plaatsje La Palmyre. Het was de laatste vakantie met ons gezin, het jaar daarop ging onze zoon niet meer mee. Tegenwoordig gaan beide kinders niet meer mee. Ja het houdt een keer op, dan ‘moet’ je weer samen. 

Ik vond het er best leuk hoor, in de Charente Maritime, toch  zijn daar niet héél veel sfeervolle plaatsjes te vinden, geen echte Franse sferen. Daarentegen zijn de stranden er  fantastisch en de bossen met de vele naaldbomen ook.
Èn... er waren ontzettend veel brocantes en vide greniers, dat dan weer wel! Ik heb nooit in één vakantie zo veel rommel gezien en gekocht.
Dus misschien is deze streek toch nog eens voor herhaling vatbaar.

Onze zoon en dochter hebben er golfsurfles gehad en dat vonden ze supergaaf. Ja, je moet ze toch wat bieden, die gaan op een bepaalde leeftijd niet meer mee naar een leuk plaatsje of gezellig wandelen.


Sinds die vakantie staat er in mijn keuken een voorraadpot met bestek. Dit kocht ik tijdens deze vakantie op een brocante in het plaatsje Marennes. Manlief had me daar ‘afgegooid’, hij ging wat anders doen en zou me na twee uur weer komen ophalen.
 
 
Ik zag daar een mooie grote zilveren opscheplepel liggen, die wilde ik wel kopen; “combien madame?”. Ik geloofde mijn oren niet toen ze het bedrag van € 4,-- noemde. Geen geld voor zo’n mooie opscheplepel, dus ik nam hem. Wat schetst mijn verbazing toen ze er een met rood fluweel beklede kist vol bestek bij gaf. Daar maakte de opscheplepel deel van uit, de hele kist met bestek kostte € 4,-- !!

Een paar minuten later liep ik dus over die brocante met een grote zware kist in mijn handen naar de afgesproken plek waar manlief mij weer kwam ophalen; “Wat heb je nou toch weer!”
 

Nou dit...
 


Lang niet helemaal compleet...

 
Ook twee afwijkende lepels,
toevallig eentje met de letter B ingegraveerd.
 
Thuis ben ik met het bestek naar een juwelier gegaan, ik wilde er meer van weten. De juwelier bestudeerde het eens en vertelde me dat het erg oud was, omdat het verzilverd koperlegering is, tegenwoordig wordt eigenlijk geen koper meer gebruikt in eetgerei.

Het zilver is in de loop der tijd kennelijk héél vaak gebruikt en gepoetst, op sommige plekjes is het kaal. Och, dat deert mij niet, ik gebruik het toch niet om mee te eten.
 
 
Het staat mooi te zijn in een antieke voorraadpot in de keuken, zo kan ik er iedere dag naar kijken.

 
 
 

Heb een fijne week, hier schijnt de zon al, ik hoop bij  jullie ook

Barry

maandag 16 september 2013

Cadeautjes


In de afgelopen tijd was ik nog jarig.

‘Live your life and forget your age’ is een nieuwe lijfspreuk voor mij geworden.
Je moet op een gegeven moment wel ;-)

Ok, even geen grapjes, ik ben heel dankbaar dat ik opnieuw jarig mocht zijn. Al bijna (ik zeg bijna) een halve eeuw gelukkig, gezond, voorspoedig en omringt door lieve mensen.

Fijne cadeautjes gekregen ook. Van mijn kinders kreeg ik een mooie clutch van ‘by Lou Lou’, je weet wel, waar zo’n klein eiffeltorentje aanhangt. . Mijn portemonnee viel bijna van ellende uit elkaar, dus dit cadeau was zeer welkom. Van manlief kreeg ik een schitterende ring met beige-roze Chalcedoonsteen van Rabinovich Denmark. Heel klassiek maar toch modern, ik ben er weg van.

Ik kreeg nog meer, ik ben net een klein kind, vind het zo leuk om cadeautjes te krijgen. Ik laat wat zien.

(cadeautjes geven vind ik overigens ook heel leuk)
 
 

Van een tante die net als ik van oude spullen houdt kreeg ik deze grote strooier. Hij komt uit mijn familie, zij had hem zelf al jaren, en nu kreeg ik hem zomaar ‘omdat ik er ook zo van houd’.


Geweldig toch? Echt een oudje, daar ga ik héél zuinig op zijn.

 
Ze bracht ook wat oude houten klosjes mee met garen in zoete kleurtjes.
 

 

Het boek van Rachel Ashwell kreeg ik ook. Die stijl blijft mij toch ook erg aanspreken.
 


Vorig jaar was ik in de winkel in Soho, New York (klik) en was er bijna niet weg te slaan. Man, zoon en dochter zaten buiten op de stoep te wachten tot ik eindelijk weer naar buiten kwam. Die hadden het in 5 minuten gezien.

September, jarig geweest, alles begint weer, de herfst doet zijn intrede, de haard mag weer aan en gisteren aten we draadjesvlees met aardappels, rodekool en appelcompôte.

Wat vliegt de tijd, vergeet niet te genieten!

Barry

dinsdag 10 september 2013

even tussendoor



 ‘k Heb de laatste tijd niet zo veel tijd om te bloggen.
Er zijn andere dingen die nu voorrang hebben.

Maar ik ben nog van de partij hoor!
Hier wat fotootjes ‘even gauw’ tussendoor, die had ik nog ergens op m’n laptop staan.
 
 
De vlinders zijn naar een idee van Gerda van Idémakeriet, ik zag het op haar blog. De stoffen vlinders zijn gevuld met lavendel. Ze geven nog een klein beetje zomergevoel in huis.



Tot gauw!

Barry

maandag 2 september 2013

Lille 2013


 
Zaterdagmorgen vertrokken we heel vroeg naar Lille. We gaan altijd met een bus, zo’n touringcar. Dan hoef je zelf Lille niet in met de auto want dat is echt verschrikkelijk.

Na drie uur rijden zet de buschauffeur je vlakbij het centrum van Lille af en loop je in een mum van tijd tussen de brocante. ‘s Avonds om 8 uur zet je je boeltje in het laadruim van de bus en ga je lekker zitten. Want dan ben je best moe hoor, en heb je zwaar protesterende voeten.

Maar het is er zo leuk. Alleen al de sfeer is geweldig, zelfs als je niets zou kopen (maar daar doen wij natuurlijk niet aan, er moet gescoord worden).

Het lijkt wel of het met het jaar drukker wordt in Lille. Ik hoorde een Fransman verzuchten dat  het wel leek of heel Nederland op bezoek was. En inderdaad, ik denk dat bijna de helft van de mensen die daar rondlopen uit Nederland komt.
 
Omdat we met de bus zijn, kunnen we natuurlijk geen meubels, stoelen of ander groot spul kopen maar dat is ook niet onze insteek. We struinen de markt af voor leuke en vooral goedkope brocante. Dat is er goed te vinden maar je moet goed opletten. Het afdingen gaat ons ook steeds beter af.
 
 
Het is bijna onmogelijk om foto’s te maken maar ik heb het dit keer geprobeerd, ook om thuis te laten zien.
 

 
Je kunt werkelijk over de mensen heenlopen maar als je dan even een straatje inslaat waar geen braderie is, kun je rustig bijkomen.


Hier zaten wij even op een steen, dit is mijn vriendin met onze ‘Lille-karretjes’. Deze vriendin ken ik al mijn hele leven, vroeger waren we buurmeisjes. We wonen beide nog steeds in hetzelfde dorp, niet zo heel ver van elkaar. Het is niet zo dat we deur bij elkaar platlopen, soms spreken we elkaar weken niet,
maar voor brocante kunnen we elkaar wakker maken.


Dit is de buit.

De spuitfles is het ‘duurste’ item. Ik had geld meegekregen van mijn moeder om zelf mijn verjaardagscadeautje te kunnen kopen in Lille.

Blauwe spuitflessen zijn enigszins zeldzaam en ze vragen er belachelijke prijzen voor. Ik heb ze zien staan voor € 65 tot  € 80!!!
Bij een wat oudere man in een leuk straatje zag ik opeens twee spuitflessen tussen de spullen staan, een groene en een blauwe. Ik vroeg naar de prijs van de blauwe,

Aah! dat was al veel minder dan de prijzen die ik noemde maar toch nog te veel, want ik wilde de fles van het geld van mama kopen.

Na wat gehakketak kreeg ik bijna ruzie met monsieur, maar ik mocht de fles hebben voor de prijs die ik wilde. Als ik hem maar meteen smeerde. Ik vroeg nog om een krant maar die kreeg ik niet, ik moest hem zo maar meenemen, ha, ha.
Och, dat boos worden zal wel bij het ‘spelletje’ horen.


De rest van de spullen hebben geen van allen méér dan € 5,-- gekost,
Deze sleutels waren met z'n drieën maar € 1,--.
dan blijft het leuk, toch?
 
Het kant is een soort kraagje of jabot. Die wil ik nog wassen en strijken voor op m’n paspop. Het andere dingetje is ook een jabot, heel oud maar heel mooi en verfijnd.
 
 
Die bruine kan vind ik zelf super.


Zeg, ik ga eens wat aan mijn huishouden doen. Afgelopen week is er niet veel van gekomen.

Ik groet jullie

Barry