De post over de troonswisseling mag weer plaatsmaken.
Tijd voor een nieuwe blogpost.
Mijn
moeder is heel creatief. Ze kan bijvoorbeeld heel mooi naaien. Nu vooral kleding voor
haarzelf, vroeger naaide ze ook veel voor mijn zusje en mij, soms ook voor m’n
broer. Ze heeft zelfs mijn trouwjurk genaaid! En dat was een megaklus. Ik wilde
graag ruwe zijde en dat is echt een crime om te verwerken, het rafelt al als je
ernaar kijkt. Maar de jurk was prachtig geworden en ik heb hem met trots
gedragen. Nu ligt hij bijna 26 jaar veilig
opgeborgen.
Toentertijd
heeft ze niet alleen mijn trouwjurk genaaid maar ook nog haar eigen mantelpak
en de jurk van mijn zus. Hoe ze dat
allemaal heeft klaargespeeld!..
Grappig, er
waren mensen, die toen even dachten dat mijn zus de bruid was. Zij had een
kanariegele satijnen jurk met open rug en een grote gele bloem in het haar. "Wow,
kijk nou, een gele bruid" werd er geroepen. Maar toen
kwam ik en ìk was de bruid, gewoon in het ivoorwit. Heel traditioneel, ik ben
traditioneel.
Naast
naaien heeft mama van alles gedaan, breien, haken, macrameeën, kantklossen,
glas schilderen, kaarten maken enzovoort, enzovoort. Noem iets creatiefs en ze
heeft het gedaan of in ieder geval geprobeerd.
Quilten kan ze ook heel mooi. Ze heeft al vele quilts gemaakt. Je weet
wel, met van die kleine lapjes die aan elkaar genaaid worden waardoor allerlei
patronen ontstaan. Ik ben ook best creatief maar hier heb ik dus echt het
geduld niet voor , wat een werk is dat!
Voor mij heeft ze er ook één gemaakt. Vaak worden quilts van veel
verschillende lapjes in vele kleuren gemaakt. Ik wilde een ‘rustige’ quilt die
mooi zou staan in mijn huis zonder blikvanger te zijn.
De stoffen heb ik zelf uitgezocht. Het is Franse stof met een beetje vintage uiterlijk. Oudblauw met kleine stipjes en beige met romantische rozen in vervaagd grijs. Ze heeft hem helemaal met de hand (!) doorgequilt.
Hij ligt er niet alleen mooi te zijn. We pakken hem er regelmatig bij .
Lekker om er even onder te kruipen als je tv zit te kijken. Mijn zoon gaat er
rustig een slaapje onder liggen doen, zo’n groot lijf onder zo’n lieflijk kleedje,
echt géén gezicht.
Komend
weekend vieren we zijn 22e verjaardag. Ik kan het bijna niet geloven
dat hij al zo groot is. De tijd dat hij als ondeugende peuter door de kamer
rende of met z'n auto's of houten briotreintje zat te spelen, lijkt zo kort geleden.
Als je
oudste kind al 22 wordt, hoe oud ben je zelf dan wel niet?
Dat kan ik
soms ook niet geloven.
Wat gaat
de tijd toch snel.
Laten we
toch vooral van iedere dag en ieder mooi moment genieten.
Geniet dus van komend weekend,
De weerberichten
zien er goed uit.
Barry