DES GUIRLANDES


Het leven is een feest
Maar je moet zelf de slingers ophangen


donderdag 24 september 2015

Dadels



Het was nog wel erg zomers op mijn blog. Althans, de foto die bovenaan stond. Nu de herfst definitief is ingetreden, heb ik mijn blog ook maar een meer herfstige aanblik gegeven.

Vorige week kocht ik twee kleine dadeltakken. Precies goed voor de Frans gietijzeren vaas op de schouw. Meestal zijn ze groenig als je ze vers koopt. Deze zijn een beetje blauwgrijs. Ik ben benieuwd hoe ze zullen indrogen.
 
 
Vanmiddag bedacht ik me, dat ik ook nog ergens dadeltakken van vorig jaar moest hebben. Ik had ze bewaard en opgeborgen. Meteen opgezocht en gevonden. Ze zijn eigenlijk nog heel mooi en liggen nu op een andere vaas op de salontafel.
'k heb er alleen geen foto van, komt misschien nog.
 
Berenklauwen staan ook geweldig in de herfst (in de winter trouwens ook) Ik heb manlief op jacht gestuurd en hij kwam thuis met werkelijk giga grote exemplaren. Ik dacht eerst dat ik ze in de kruik op de grond wilde zetten maar bij nader inzien, heb ik ze toch ingekort en op de kast gezet.

 
 
 
Deze oude flesjes kocht ik begin deze maand op de Grande braderie de Lille. Echter, ik kocht ze niet voor mezelf maar voor de verjaardag van mijn vriendin. Ze staan dus niet meer bij mij in huis, ik moet het doen met de foto.
 
 

Geeft niet. Ik weet dat vriendin er blij mee is en dat ze bij haar een mooi plekje hebben.

Bijna weekend, morgen nog een dag werken. Een lange dag, dat wel want aansluitend 's avonds sta ik met collega's op een woonbeurs hier in de regio. WoonEvent Lansingerland

Je kunt erop klikken als je benieuwd bent naar dit Event. Misschien woon je in de buurt en kunt je zelfs langskomen, de entree is gratis. Als je op de site op 'exposanten' en dan op 'Architektenburo Houweling' klikt, kom je op de website van het bureau waar ik werk. Wil je ook nog zien hoe ìk eruit zie? klik dan helemaal links onderaan op 'wie is wie'
't zou zomaar kunnen, dat je nieuwsgierig bent naar het gezicht achter deze blog, ik plaats eigenlijk heel sporadisch een persoonlijke foto.

Ik wens jullie een fijn weekend,

Barry
 
 

maandag 21 september 2015

Vakantiefoto's, hoedendoos, herfst ... Vincent van Gogh (?)....

... dus hoe lekker chaotisch het soms bij mij gaat.

Bloggen, het komt er maar niet van.
Sinds de klad er een beetje is in gekomen, blijft de klad erin.

Ik wilde mijn vakantie ‘afhandelen’ maar ik moet nog steeds mijn foto’s uitzoeken. Ben bezig met een fotoboek en aan de hand van de foto’s die ik daarvoor kies, koos ik ook mijn blogfoto’s. Alleen aan de tweede helft van de vakantie ben ik nog steeds niet toe gekomen.
Och, dat komt nog wel, later.

Ver vóór de vakantie, eind juni, was ik bij ‘De Franse Zomerdagen’ van Déjà-Vu in Oosterhout. Daar kocht ik een oude hoedendoos. Echt een mooierd, eentje uit Parijs. Ik viel vooral voor de kleur, van dat zachte grijsblauw, helemaal ‘mijn’ kleur.
 
 
Hij staat leuk, bovenop de tv-kast. De oude boeken op de Franse vaas kocht ik ook bij Déjà-Vu. Die liggen/staan inmiddels al lang weer ergens anders en de vaas is ook weg.
 
 
Buiten schijnt de zon, het is heerlijk herfstweer. Ook in de tuin merk je dat het herfst is. De kleuren vervagen, de hortensia's drogen in. Ook mooi, vind ik. Ik houd van de seizoenen.
 
 
Een paar rozen doen nog een laatste poging
 
 

Morgen ga ik met mijn liefste naar het Kröller-Müller museum in het nationale park de Hoge Veluwe. Ik wil nog heel graag de tentoonstelling Van Gogh & Co. zien. Het museum presenteert zo’n 50 schilderijen en tekeningen uit de eigen Van Gogh collectie samen met werk van voorgangers, tijdgenoten en navolgers van Van Gogh. Deze tentoonstelling is nog tot 27 september, dus als we het nu niet doen,  dan hoeft het niet meer.

Kijken jullie ook naar de serie ‘Krabbé zoekt Van Gogh’ op zaterdagavond ? Zo leuk! De schilder Van Gogh  trekt mij wel, ik houd van zijn stijl.
 

Tot blogs weer,


Barry

maandag 14 september 2015

Vakantiehuis in Italië



Ik kreeg veel enthousiaste reacties via allerlei wegen over mijn vorige blogpost.
Kennelijk zitten er onder mijn volgers meer rustzoekers.
Misschien hebben sommigen het adres al kunnen vinden maar om lang zoeken te voorkomen, zal ik hier dit vakantie-adres verklappen.

 
We zaten in Casa Cora aan de rand van het stadje/dorpje Pergola.
Een heerlijk huisje aan een heel stil weggetje,
rustig maar toch ook niet echt afgelegen. Met de auto sta je in vijf minuten bij een bakker of supermarkt.

 
Eigenlijk is het er bijna altijd mooi weer. Warm, héél warm, zonnig, iedere dag een blauwe lucht en aan het gras kun je zien dat het er heel weinig regent. Soms weken achtereen niet. 


Het toegangshek

Van binnen ziet het huisje er zo uit:

 
Links van de tafel is de ingang, rechts zie je de open haard en daarnaast zie je de deur naar de slaapkamer.
 
 
Links is de deur naar de riante badkamer, heel comfortabel, licht en schoon. Op de site van Micazu staan nog meer foto's (HIER)
 


De gastvrouw (Cora dus) en gastheer zijn zeer behulpzaam. Ze weten echt alles over de omgeving. Waar kun je wandelen, wat zijn leuke uitstapjes, waar kun je lekker eten, waar koop je wijn, zo uit het vat. Er liggen stapels kaarten, folders, boekjes die je kunt gebruiken. Je kunt ze werkelijk alles vragen en ze staan altijd voor je klaar.

Tijdens het verblijf wordt je ook een keer uitgenodigd om bij hen te komen eten. Nou, dan wordt je echt verwend met allerlei lekkere gerechten.

Dus mocht je nog wat zoeken voor volgend jaar dan is dit zeker een aanrader.
Als je HIER klikt, kun je meteen boeken (vanaf april/mei tot eind september)

Barry

maandag 7 september 2015

Bella Italia!

Jongens, het moet er maar eens van komen. Dat bloggen van mij heeft nu al zo lang stilgelegen, niet leuk meer.
Onze vakantie in Italië is inmiddels al enkele weken voorbij. Dus voordat het helemaal ‘mosterd na de maaltijd’ wordt, ga ik er vandaag maar eens een blogpost aan wijden.
Maar ik heb zovéél foto’s gemaakt. Best moeilijk om er dan maar een paar uit te zoeken en toch een beetje een indruk te geven van de vakantie.

De eerste helft verbleven we in Le Marche oftewel De Marken. Dit ligt oostelijk van de Appenijnen, tegen de Adriatische kust aan. We hadden een huisje gehuurd via Micazu. Leuke site! Daar verhuren particulieren hun eigen (vakantie)huis aan Medelanders. Dit heeft zo z'n voordelen: je huurt direct bij de eigenaar, zonder tussenkomst van één of andere reisinstantie, vaak ver weg van het massa-toerisme, dus niet op overvolle campings of andere toeristenoorden, je bent er vaak maar de enige gast. Lekker rustig dus, daar houden wij van.
 
 
We hadden het getroffen, een huisje in Pergola op een héél rustige plek, geen enkel navigatiesysteem kan het vinden, je komt er alleen als je het weet.

 

Het Nederlandse echtpaar waar we het van huurden woonden in het ‘hoofdgebouw’ en wij in het gastenverblijf alwaar we volop privacy hadden. Een prachtig luxe appartement van alle gemakken voorzien; grote ruime badkamer, slaapkamer, woonkamer en volledig ingerichte keuken met oven, koelkast en vaatwasser. Een heel grote eigen tuin met prachtig uitzicht en zwembad. Helemaal voor ons tweetjes. Weet je wel hoe heerlijk dat is!
 
In de Marken is genoeg te beleven. Een landelijke ‘boerse’ streek met prachtige uitzichten. Heel oude dorpjes, stadjes en steden waar het lijkt of de tijd heeft stilgestaan en waar het gewone Italiaanse leven voortkabbelt. En wat een aardige mensen, die Italianen.
 
We bezochten Urbino, een studentenstad met een groot heel oud centrum (denk aan het jaar 1200-1300). Deze stad staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO.
 
 

 
De Adriatische kust waar de Italianen zelf heel graag op vakantie gaan.
 


 
 
Corinaldo, een piepklein oud ommuurd stadje met van die leuke trapstraatjes. Dat hebben de steden daar wel meer, die trapstraatjes, omdat ze veelal op heuveltoppen gebouwd zijn (De eerste foto van mijn vorige blogpost is ook daar genomen)

 
Mooie berglandschappen met ultieme uitzichten. Wij zijn bovenop Monte Petrano geweest.
 
 
Halverwege onze vakantie zijn we 'verhuisd' naar de andere kant van Italië, Umbrië en Toscane.
Dat laat ik zien in mijn volgende blogpost. Want Oh, wat is Italië mooi en veelzijdig! Je raakt er niet uitgekeken.

Voor nu de hartelijke groeten uit een regenachtig Nederland.

Barry