DES GUIRLANDES


Het leven is een feest
Maar je moet zelf de slingers ophangen


maandag 27 oktober 2014

New French Decor



 "Weer eens wat anders" noemde Elian het in haar leuke blog Pollewop Brocante (klik)
 
Jullie kennen Pollewop Brocante misschien wel van de Boerderij Fair die sinds een paar jaar word gehouden in Emst, op en rond Hemelvaartdag. 

Samen met Nienke van Victorian Times (klik) heeft ze afgelopen vrijdag 24 en zaterdag 25 oktober twee fantastische open dagen gehouden in de woonkamer van haar geweldige boerderijhuis in Emst. Ook de winkel was open.

 
Met mijn lieve zusje (ze is 5 jaar jonger, vandaar zusje) ben ik afgelopen vrijdag naar Emst gereden. De verwachtingen waren hoog gespannen. Ja, je rijdt niet voor niets 130 km (en weer terug)

Maar het was niet voor niets. Wauw, wat was het mooi!


 
Er waren echt prachtige spullen, niet alleen heel mooie brocante maar prachtige stukken die met recht hoogwaardig antiek genoemd kunnen worden. En wat een sfeer! Ik vond het echt geweldig. Zelfs mijn zusje, die eigenlijk helemaal niets met brocante heeft, vond het mooi.

Ik besteed er verder geen woorden meer aan, ik denk dat de foto’s voor zich spreken.




 





De verzorging was ook top. Er was een catering aanwezig in een gezellig partytent buiten waar we koffie dronken met overheerlijke appeltaart. Vooral de bediening was erg goed. 

We zijn niet alleen naar Emst gegaan maar hebben de rit naar de Veluwe gecombineerd met een bezoek aan Paleis Het Loo voor de expositie ‘Grace Kelly, prinses en stijlicoon’

Daarover meer in een volgende blogpost.
 
Fijne week,

Barry

 

woensdag 22 oktober 2014

Een volle herfstvakantie

Toen de kinderen klein waren, was de herfstvakantie altijd echt een vakantie.

Tegenwoordig is het een ‘gewone’ werkweek, Charlotte moet naar Leiden (op de universiteit kennen ze geen herfstvakantie) en de mannen naar hun werk. Toch heb ik geprobeerd een soort van vakantiegevoel  te creëren en nam wat vrij van m’n werk.
 
de haard aan
 
 
een kop cappuccino met zelfgebakken macaron (ze lukken steeds beter)
 

Maandag hebben dochter en ik een dagje ‘020’ gedaan. We vertrokken al vroeg. Vanaf Rotterdam CS sta je met de sneltrein in iets meer dan een halfuur (!) op Amsterdam CS.

We zijn eerst naar de Noordermarkt gelopen, een gezellige markt in hartje Jordaan. Eigenlijk was ik daar nog nooit geweest. Het is er niet heel bijzonder hoor, maar wat ik leuk vind, is dat je daar nog dat lekkere platte Amsterdams hoort. Dat is in het centrum toch minder, daar lopen meer toeristen dan echte Amsterdammers, zeker in zo’n vakantie.

Op de Noordermarkt zit ook een vestiging van ‘de Weldaad’, een winkel met mooie oude spullen.
 


 
De rest van de dag hebben we vooral winkelend doorgebracht en veel kleding gepast.

Herfstvakantie betekent bij ons ook Jeugdweek op dinsdag- , woendag- en donderdagochtend. Zolang als ik me kan herinneren wordt er iedere herfstvakantie een jeugdweek georganiseerd door de kerk waar we bij horen voor alle basisschoolkinderen van het dorp.
Dat betekent drie ochtenden feest. Mijn kinders gingen er vroeger ook altijd graag naartoe. En ik heb er altijd geholpen. Trouwens, dat doe ik nog steeds. Ieder jaar verzin ik een knutsel voor één van de creatieve workshops.

Dinsdag dromden zo’n 250 kinderen de kerk binnen. Dan wordt er met z’n allen gezongen samen met de ‘jeugdweekband’, gelachen, geluisterd naar een Bijbelverhaal, lol gemaakt, maar ook een echt een serieus gesprek gevoerd in kleine groepjes, lekker wat gedronken en gesnoept. Daarna mochten de kinderen kiezen uit een creatieve workshop, bijvoorbeeld appeltaart bakken, een spijkerschilderij timmeren, oude fietsen, buggies of broodroosters slopen (echt iets voor de jongens) en bij mij een knutsel met papier. Ik had alleen maar meiden in m’n groep, gezellig hoor. Dit is het geworden.

 
Vandaag was ik naar m’n werk. Toch voelde het als vakantie toen ik vanavond thuis kwam. De jongens (zoon en schoonzoon) hadden pizza’s gebakken. Zelf deeg gemaakt en verse ingrediënten erop. Lekker! Ik kon zo aanvallen. Ze hadden zelfs een fles goede Italiaanse rode wijn erbij open getrokken. En dat op een gewone doordeweekse dag, nounou.

Morgenochtend ga ik pannenkoeken bakken voor de afsluiting van de jeugdweek, al die 250 kinderen krijgen morgen tussen de middag pannenkoeken te eten.
Er moeten er dus heul veul gebakken worden.

En vrijdag ga ik een dagje uit met m’n zusje. Daar heb ik ook zo’n zin in! We gaan eerst naar Emst naar de open dagen  van Pollewop Brocante en Victorian Times. Daarna willen we een bezoek brengen aan Paleis het Loo in Apeldoorn. Er is een tentoonstelling over prinses Gracia en die leek ons erg leuk.

Een drukke volle afwisselende 'herfstvakantie' dus
 
Tot blogs weer!

Barry

maandag 13 oktober 2014

Jarige buurvrouw



Vandaag werd een buurvrouw-vriendin jarig. Met haar man en gezin woont ze een paar huizen verder. Al meer dan 27 jaar! We zijn één dag na elkaar getrouwd.
En ik ken haar al vanaf de kleuterschool en dat is nòg langer geleden.
 
Nu is zij ook 50 geworden. We lopen gelijk met elkaar op in het leven.
 
 
Ik maakte voor haar een boeketje rozen van papier. Ze houdt erg van rozen.

Uiteraard maakte ik iets zèlf voor haar. Zij had ook iets voor mij gemaakt toen ik 50 werd.
 
 
Dit stuk
 
En het staat er nog steeds. Het is ingedroogd maar de hortensia heeft haar blauwe kleur behouden en de witte roosjes zien er schattig vintage uit.


 

Net als wij zelf, wij zijn ook heel schattig vintage

 

Fijn hoor, om mensen om je heen te hebben waarmee je zo vertrouwd bent. Zeker als het zo'n schat van een buurvrouw is. Het is echt niet zo dat we iedere week bij elkaar op de koffie zitten. Soms zien of spreken we elkaar weken niet. Maar alleen al het gevoel dat er mensen om je heen zijn waar je altijd op kunt terugvallen, dat is veel waard. 
Ik weet zeker dat ze open doet als ik midden in de nacht aan de deur zou staan.

Dit blogberichtje is dus een soort ode aan mijn lieve buurvrouw.

Ik wens haar nog veel gelukkige, gezonde jaren toe.

Naast ons…  :-)

 
Barry

dinsdag 7 oktober 2014

Herfstheide



Op dinsdag is er is ons dorp altijd markt. Nou ja, markt… er staan maar een paar kramen.
Maar iedere dinsdag ga ik even om kaas te halen. Een stuk boeren belegen, een stuk Parmezaan, een zak geraspte kaas en een pond boeren roomboter. Vaste prik.

Ook staat er een broodkar van de bekende bakkerij. Daar hoef ik niets want onze broodbakmachine bakt iedere nacht een brood voor ons. Sinds jaar en dag hebben wij iedere morgen vers gebakken brood. We kunnen niet meer zonder.

Verder een viskar en een bloemist. Ik zei het al, het is een markt van niks. Eigenlijk mag het geen markt heten.

Vanmorgen zag ik bij die bloemist wel heel mooie heide staan voor € 2,-- per stuk en twee voor € 3,50. Die nam ik mee.

Toen ik m’n boodschappen had en weer naar huis wilde fietsen, barstte bij ons de eerste herfstbui los en niet zo’n beetje ook. Regen, wind en onweer! Een grote groep mensen zocht beschutting  onder het afdak bij de supermarkt en zo stonden we gezellig te wachten en te praten tot de bui over was.

Vanmiddag bedacht ik om van de heide een hart te binden. Ik had nog een frame liggen.


 
Het hangt nu aan de twee oude luiken.

De andere plant paste in de grespot die ik afgelopen vakantie in Picardië op de brocante kocht. Ik kocht drie van zulke potten, twee bruine en deze. Deze is de grootste.
 
 




Van de te voren niet bedacht maar het staat leuk dat de heide van het hart terugkomt in de pot die er vlakbij staat.
 
 
Vorige week zaterdag werd er een woonbeurs in ons dorp gehouden. Het architectenbureau waar ik werk had er ook een stand dus ik mocht zaterdagmorgen werken. Het kleine vogelhuisje werd uitgedeeld door een woonstyliste, ook op die beurs. Grappig wat ondernemers bedenken als reclame-beurscadeautje.

 
Weer eens wat anders dan een pen.

Morgen begint mijn werkweek weer. Ik hoop dat het in ieder geval  ’s morgens even droog is want ik fiets graag naar mijn werk. Het is niet ver, zo’n 20 minuten maar dat is net lang genoeg om zeiknat te regenen. Nou ja, we zien wel.

Groeten,

Barry