DES GUIRLANDES


Het leven is een feest
Maar je moet zelf de slingers ophangen


dinsdag 29 december 2015

2016!



Jippie!  laptop doet het weer
supersnel en geen gekke dingen meer, die zomaar tevoorschijn komen
meteen ook Windows 10 erop
Fijn hoor zo'n slimme schoonzoon

Nogmaals;
Ik wens alle lezers van mijn blog een goed en gelukkig nieuw jaar toe
Met gewone dagen, mooie dagen, minder mooie dagen, verdrietige dagen, feestelijke dagen, zware dagen,

We gaan er maar gewoon maar aan beginnen
aan het jaar 2016
en we zien wel wat er komt.

"Maak je geen zorgen voor de dag van morgen, want de dag van morgen zorgt wel voor zichzelf. Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen last."

enne... hang zelf die slingers op!

Hartelijke groet,
Barry

   
 

donderdag 24 december 2015

Kerst 2015

 
Terugkijkend op afgelopen jaar is het helemaal niet moeilijk om pessimistisch, somber of zelfs depressief te worden.
De wereld staat in brand, wat is er veel ellende!
Ik ga het niet noemen, we weten het allemaal


Wij mogen in vrijheid en in overvloed Kerst vieren.
En dat gaan we ook doen
maar het voelt niet als vanzelfsprekend.

 
Ik las de column van Tijs van den Brink in de laatste Visie en wat hij schreef, raakte me;

“Ik hoop deze Kerst maar weer op God….
geen idee waar ik het anders zou moeten zoeken”

Lieve lezers. Ik wil jullie allemaal een fijne, mooie, gezellige, liefdevolle, warme Kerst toewensen.

Geniet ervan!
want wat is het een voorrecht als je dat kunt doen.

Barry

vrijdag 18 december 2015

Bijna aan het einde

Het jaar 2015 loopt bijna ten einde. Volgende week is het al kerst en spoeden we ons naar de jaarwisseling. Ik weet niet wat het is maar ik vind het allemaal zó snel gaan. Het lijkt wel of de tijd steeds sneller gaat. Waarschijnlijk heeft dat met mijn leeftijd te maken. Mijn oma zei het vroeger al “kind, hoe ouder je wordt, hoe sneller de tijd gaat”.
Ze had gelijk.


Vorige week was ik samen met mijn vriendin naar het Kersthuis van
Déjà-Vu in Oosterhout. Je kunt je afvragen of wij dat inmiddels niet al gezien hebben want we zijn er best vaak geweest. Maar nee, het was wéér leuk. Het was er ook wéér anders.
 




En dat vind ik zo knap, dat je ieder jaar opnieuw zo iets moois kan neerzetten.
Petje af voor Désirée van Déjà-Vu. Maar ook voor haar man en voor Antoinette die voor de prachtige groene aankleding zorgt.


We hebben genoten van de geweldige sfeer
(en DV volgend jaar gaan we weer)


Eigenlijk hoefde ik er ook niet persé iets te kopen. ‘k Ben juist aan het proberen wat spullen te lozen want ons huis begint dicht te slibben.
Toch ben ik overstag gegaan toen ik een tinnen foodcover zag hangen. Een mooi oudje uit Engeland.
 
foto: Elma Claassen
 
en voor de lol kocht ik ook dit schattige lantaarntje


en deze in Frans krantenpapier gepakte hyacintbollen


 En een klos touw. Touw is altijd handig
 
foto: Elma Claassen
 
 
Zien jullie dat ik een andere foto bovenaan mijn blog heb?
Een vriendin die fotograaf is Elma Claassen (klik), heeft een aantal foto’s bij mij in huis gemaakt.
Dit was op verzoek van een blad en inmiddels zijn de foto’s opgestuurd.

Nu is het afwachten of er wat geplaatst gaat worden. Zou wel erg leuk zijn.

Ik heb in deze blog wel alvast wat foto's gebruikt.
Die in mijn header is ook van Elma.

Het zou kunnen dat dit de laatste blogpost van 2015 is
dus ik wil jullie alvast een fijn, goed Kerstfeest toewensen.
Zeker in deze tijd is het goed om stil te staan bij de betekenis van het Kerstfeest.

Groeten,
Barry
 
 

 

vrijdag 27 november 2015

Stoeltje met lange adem


 
Al een tijdje geleden, afgelopen mei, liet ik jullie een stoeltje zien dat ik plotsklaps had gekocht bij de kringloop (hier) Een dotje van stoeltje maar het moest wel helemaal anders worden.
Gelukkig was in ieder geval de bordeauxrode stof er snel af.
 
Maar toen?

Toen heeft het een hele tijd in de huiskamer gestaan, toen weer boven, toen weer beneden en ik deed er niets aan. Gewoon geen tijd voor (of geen zin in), andere dingen gingen voor.

Een paar weken terug, toen het nog warm zomerweer was, heb ik buiten het houtwerk geschuurd.
 
En toen stond het weer te wachten.

Maar vorige week heb ik dan eindelijk het stoeltje geverfd. Met verf van Miss Mustard Seed Milkpaint in de kleur Grainsack. Een mooie grijswitte kleur. En het leuke van die Milkpaint is dat het niet goed dekt, het gaat chippen en bladderen. Ook ligt de verf er niet op maar het wordt een soort één geheel met het hout. Zo lijkt het net of het stoeltje eigenlijk altijd wit is geweest en door de tand des tijds is aangetast.
 

 


 
Dinsdagmiddag ben ik ‘even snel’ naar Den Haag gereisd. Dat kan bij ons vandaan met de metro. Metrolijn E, de zogenaamde ‘Randstadrail’, die gaat van Rotterdam naar Den Haag.
Hiermee sta ik in 10 minuten in Rotterdam-Centrum en in ongeveer 20 minuten op Den Haag Centraal.

Eenmaal in Den Haag best een stukje lopen, dat wel, naar de Frederikstraat. Daar zit Minty (klik), een winkel vol meubelstoffen voor €19,95 per meter. Veelal reststoffen, ook van bekende mooie merken. Linnen, taft, zijde, kelimstoffen etc. In allerlei kleuren.

Daar kocht ik een mooie linnen in jutekleur. En laat die nu ook nog eens afgeprijsd zijn, € 10,-- de meter!
Echt, als je stof nodig hebt, moet je daar eens gaan kijken.

De volgende stap is dus het bekleden van het stoeltje.
Kan best weer even duren,
daarom alvast wat foto’s van de tussenstand.
 
 
 en een ruimer kijkje in de woonkamer met de haard en kaarsjes aan.


 Lastig om met dit donkere weer mooie foto's te maken. Hoewel uiteindelijk is het effect op deze foto best mooi, het lijkt wel een instagram foto. 

 
Een fijn weekend!

Barry

maandag 23 november 2015

Muziekpapier



Laatst maakte ik een krans van muziekpapier. Jaren geleden maakte ik er ook al eens één, maar die had ik verkocht in de veronderstelling dat ik er snel nog eentje zou maken.
Nou, dat heeft dus een hele tijd geduurd. Pas een week of twee geleden kwam er eens van. Ik was een vrijdagavond alleen thuis, m'n boek was uit en er was niks op tv (Flikken Maastricht was afgelopen)
 



Het idee is niet van mezelf, ik zag ze ooit op blogs voorbijkomen, onder andere op de blog  Wonen in Wit .

Nu zie ik dat het al zes jaar geleden is! Time flies...

Volgens mij komt het oorspronkelijke idee van Déjà-Vu in Oosterhout maar dat weet ik niet zeker. Afijn, dit is dus mijn krans. Het is best een werkje en je krijgt zere vingers van de krammen, maar het resultaat is super leuk.

 
 
Eerder liet ik hem zien op Facebook en Instagram en omdat er door sommigen gevraagd werd hoe ik hem maakte, zal ik een korte omschrijving geven (Tamar op Wonen in Wit heeft op haar blog ook een korte omschrijving gegeven)

Je hebt alleen een strokrans, (oud)muziekpapier en krammen nodig.

Mijn strokrans is 28 cm in doorsnee, ik kocht hem bij de Action. Muziekpapier kun je bij de kringloop kopen, oude piano of orgel studeerboeken ofzo. De krammen kocht ik gewoon bij een Tuincentrum. Wel kleintjes, want die dikke waar je kersttakken vastkramt, werken niet.
 
Je scheurt het muziekpapier in kleine stukken, hoeft niet persé vierkant. Laten we zeggen ongeveer 10 x 10 cm (of 7 x 9 cm, zoiets...)
 

 

Dan maakt je van ieder stukje een soort ‘tuutje’ door met je vinger in het midden te prikken, kijk op de foto wat ik bedoel.
 


 
Deze tuutjes kram je dakpansgewijs op de krans.
Ik heb ongeveer 150 krammetjes gebruikt en dus ook 150 stukjes papier. Je kunt hem eventueel nog opleuken met stukjes kant of lint ertussen.

Als de krans helemaal vol is geprikt, vorm je de papiertoefjes een beetje dat ze wat wijder staan. Gewoon tot je tevreden bent met het resultaat.

Ik hoop dat diegene die deze krans willen gaan maken, het zo een beetje snappen. Eigenlijk valt er niks aan te snappen, gewoon gaan doen, dat werkt het beste.


Groetjes,
Barry

vrijdag 6 november 2015

Herfstappeltjes


 
Laatst bracht mijn zusje een boel van die Malusappeltjes mee. Je weet wel van die sierappeltjes. Zou je die nu ook kunnen eten? Ik weet het niet. Sommigen zeggen beslist niet maar ik heb ook wel gehoord dat ze kunnen worden ingemaakt in brandewijn ofzo.


Ik waag me er maar niet aan en gebruik ze voor de sier. Soms zie je geweldige kransen of stukken met van die appeltjes maar daar had ik geen tijd voor (lees 'geen zin in' of andersom.

Maar zo op een hoopje op een Franse vaas heeft het wel wat.
Beetje rood, dat wel. Maar voor even best leuk.
Alleen al om het feit dat mijn zusje aan mij dacht en ze voor me mee bracht.
De rest ligt op een andere Franse vaas op de tuintafel buiten.

 
 
Het wordt steeds herfstiger in de tuin. Ook nu valt er nog genoeg te zien en te genieten



 

Fijn weekend allemaal

 

dinsdag 3 november 2015

Caatje en Fleur


 
In vorige blogpost vertelde ik dat we naar Zuid-Limburg/Belgë waren geweest. En omdat we er praktisch langs zouden rijden, wilde ik graag ook even langs Caatje brocante in Heel.

Mooie spullen heeft Caatje!




 
Toch, ik heb er niets van brocante gekocht.
Wel een mooie afwerpstang, die lagen er ook voor het uitzoeken.

 
Deze ligt nu thuis. Het geeft een leuke landelijke sfeer zo'n stuk hertengewei.
 

 
 
Nu ik toch bezig ben, vrijdag 30 oktober is Fleurs Depot in Rotterdam Kralingen geopend. Ik kende Fleur al van haar pop-up store Fleurs Linnen. Eerder schreef ik daar al een blogpost over HIER  Die pop-up store was maar heel af en toe open en dat was best jammer.

Maar nu heeft ze een echte zaak en kun je iedere vrijdag en zaterdag langskomen.
Eindelijk eens een mooie brocante zaak in de buurt. Ik zou het zelfs kunnen fietsen.

Fleur heeft prachtige spullen die ook nog eens heel verzorgd en mooi zijn uitgestald.
En het is groot!
 



 
Kijk ook eens op haar website HIER , dan begrijp je wat ik bedoel

 
Twee winkeltips in één post.
De één ver weg de ander dichtbij. Voor mij dan..
Misschien voor jou niet


Groeten,

dinsdag 27 oktober 2015

Laken & Servet


 
We zijn net terug van een fijn weekend met het hele gezin. Dat is met z’n zessen, wij, onze zoon en dochter en hun vriendin en vriend. Vorig jaar, toen we ter ere van mijn verjaardag naar Parijs zijn geweest, hebben we bedacht om er een familietraditie van te maken; ieder jaar een paar dagen weg met elkaar.


We begonnen vrijdags met een lunch bij ons thuis. Ik had pompoensoep gemaakt, een echte herfstsoep. Daarna reden we richting  Zuid-Limburg, eigenlijk België, we zaten zo’n vier kilometer over de grens in de Voerstreek. Ik had een via internet een B&B gevonden.

Omdat we er praktisch langs zouden komen, wilde ik graag langs Caatje brocante in Heel. Niet iedereen (eigenlijk niemand) zat te springen om brocante maar ik heb ze gewoon meegesleurd. Och, het was maar voor even…
 
Mooie spullen heeft Caatje! In de volgende blogpost zal ik foto's laten zien.
 
Na Caatje reden we door naar Laken en Servet in Moelingen, België, net over de grens. Spannend! Zou het er net zo mooi zijn als dat de website deed vermoeden?


Gelukkig wel, zelfs meer dan dat!

Met een gerust hart kan ik iedereen Laken & Servet aanbevelen. Kijk maar eens op hun website (klik)  Mooie, schone, comfortabele kamers, een gezellige ontbijtkamer annex salon met houtkachel èn, je zult het niet geloven, sfeervolle stillevens met brocante!
 
 
 
We werden er allerhartelijkst ontvangen met koffie, thee en een schaal koekjes.
Nadat we ons geïnstalleerd hadden, reden we ’s avonds naar Eijsden voor een diner bij brasserie La Meuse. Natuurlijk moesten we het Limburgs soervleisj (zuurvlees) proberen.

De volgende dag, na een smakelijk en uitgebreid ontbijt, maakten we een lange wandeling door de Voerstreek. Wauw, hoe mooi is het daar, dat wist ik niet.
 
 
 
 
’s Middags reden we naar Maastricht. Daar kon een ieder zijn eigen gang gaan. De jongelui hebben natuurlijk gewinkeld.
 
 
 
Voor  ’s avonds hadden we een tafel gereserveerd bij Il Bacaro bar e cucina op het Vrijthof alwaar wij lekker Italiaans gegeten hebben.

Na een gratis extra uurtje slapen, wat een mazzel, togen we zondag, na weer een heerlijk ontbijt terug naar huis.

Nu weten we het zeker; deze traditie van jaarlijks met elkaar weg, houden we erin!

Barry