DES GUIRLANDES


Het leven is een feest
Maar je moet zelf de slingers ophangen


woensdag 26 februari 2014

Muscari



De Latijnse naam voor blauwe druifjes is Muscari Armeniacum.
of Muscari Botryoides…
Ik heb het opgezocht hoor, had anders geen flauw idee.

Ik ben nog een aantal namen tegen gekomen voor het blauwe druifje maar de eerste naam is in ieder geval altijd ‘Muscari’, de tweede naam zal wel op de soort of kleur slaan.
In het woord Muscari kun je iets herkennen van ‘muscaat’ en dat doet weer denken aan druif. Het lijken ook net druiventrosjes, ondersteboven op een steeltje.





Hoe witte druifjes officieel  heten, kon ik eigenlijk niet zo snel vinden.
Soms zie je Muscari ‘White Magic’ en dat is dan weer geen Latijn.

Maar schattig zijn ze!

Zodra ik ze zie, koop ik ze. Daar hoef je ook niet lang over na te denken want voor € 0,95 per stuk heb je een hoop plezier. Daar kan een bos bloemen bijna niet tegen op (ik zeg ‘bijna’)
 

Bij het tuincentrum zag ik ook potjes Rozemarijn staan voor maar € 1,-
De Latijnse benaming voor dit kruid is Rosmarinus officinalis (Ja, ik was toch bezig met Latijnse namen opzoeken)


Ik heb de plant vlak boven de grond afgeknipt en de pot met grond weggegooid. De takjes omwikkelde ik met grof touw en zo heb ik voor € 1,- een leuk geurend toefje in de keuken hangen.

 


De kleine takjes en naaldjes die ernaast vielen heb ik een minuutje gedroogd in de magnetron. Strooi ik lekker over een zelfgebakken kruidenbrood, mmm…
 
Woensdag, we hebben de week doormidden gezaagd. Nog twee dagen en dan is het maart. De tijd gaat zo snel, bizar.
 
Groeten,
Barry
 

donderdag 20 februari 2014

Toile de Jouy wallpaper

Ik houd van Frankrijk en ik houd erg van de Frans landelijke sfeer. Het mag van mij oud, versleten, stoer en robuust zijn maar daarnaast wil ook grààg wat leven in de brouwerij.

Wat frivoliteit, een ‘vrouwelijke touch’ en soms zelfs een beetje kitsch (bijvoorbeeld glimmende kristallen kroonluchters).

En niet te vergeten; kleur, het liefst ‘versleten’ zachte pasteltinten. Vooral lichtblauw want blauw is al heel mijn leven mijn lievelingskleur.

Een beetje twijfelde ik; “zou het wat zijn voor de huiskamer?” Maar ik heb tóch gekozen voor wat ik het allerliefste wilde: ‘Toile de Jouy’ behang. Op één wandje. De rest heeft kalkverf.
 
 

 
Ik heb geen spijt!

Het is totaal niet te druk (waar ik een beetje bang voor was). Het heeft juist iets luchtigs, iets ruimtelijks. En samen met de kalkverf wanden geeft dit oude motief  precies die typisch Franse sfeer die ik zocht.

De luiken staan er zo mooi bij! Ook al hebben die wel een andere kleur blauw, misschien dat ik ze binnenkort een iets gematigder tintje ga geven.
En de kroonluchter lijkt opeens ook anders, mooier.



Bijzonder is het verhaal. Toile de Jouy wordt al vanaf de 17e eeuw  gemaakt!

In Jouy-en-Osas, een klein dorpje vlakbij Versailles, begon de jonge Christophe-Philippe Oberkampf  zijn eigen fabriek. Daar werd niet met penselen gewerkt, maar hij gebruikte de blokdruk techniek. Op houten blokken, waarin een voorstelling was uitgesneden, werd verf aangebracht en gestempeld op textiel (toile). Zo ontstond “Toiles de Jouy”.

In de kleuren zwart, blauw, rood en groen werden deze romantische voorstellingen op katoenen canvas gedrukt. De eerste bedrukte stof in Europa was een feit. Tien jaar later werden de houten blokken vervangen door kopergravures. Ook ging men de tafereeltjes op behang en zelfs serviesgoed toepassen.

Wil je nog meer weten over de geschiedenis? Dan kun je in Jouy-en-Josas een kijkje nemen in het Toile de Jouy museum. Combineer dit uitje met een bezoek aan Versailles. De perfecte combinatie lijkt mij.



 

Meestal begrijpen ze niet veel van mijn uitspattingen,  maar zelfs onze ‘moderne’ kinderen van 20 en 22 gaven toe dat ze het eigenlijk wel mooi vinden. Dat is fijn, ze wonen hier immers ook.

Nu alleen nog de verwarmingombouw.
En dan zijn we voorlopig klaar met de benedenverdieping

of niet…?

Fijn weekend

Barry

maandag 17 februari 2014

Ontluikend groen

Aan de takken op het aanrecht kwam voorzichtig de eerste bloesem te voorschijn.
 


En wat een wonder is het toch, dat bijvoorbeeld sneeuwklokjes gewoon weten dat ze weer kunnen gaan bloeien. Ze hebben zo lang onder de grond gezeten.


 
Er staan er twee in een oud emaillen trechter op het aanrecht. Echt een grappig idee van Gerda van de blog Idémakeriet.
 
 

En deze kerstroos heeft er ook weer zin in.

 
 
 

Ja, ja

Het zit eraan te komen

Het voorjaar!

Het begin is er…

 
Fijne week!

dinsdag 11 februari 2014

Baby’s breath

Oftewel gipskruid. Maar ik vind 'baby's breath' zoals de Engelsen het noemen, zo'n prachtige benaming!


Gisteren zag ik het staan bij de bloemist en ik móest het  kopen.

Thuis gekomen ben ik meteen begonnen aan een kransje. Eigenlijk was het tijd om aan het eten te gaan beginnen maar als ik iets wil, dan kan ik moeilijk wachten. Halverwege het kransje kwam ik erachter dat ik toch gipskruid tekort kwam. Snel op de fiets om nog een bos te halen, net voor sluitingstijd. We aten dus iets later dan normaal vanwege mijn gipskruidkransje, erg hè. Gelukkig doen ze hier niet zo moeilijk.
 
 
Het kransje hangt met een stuk brocante lint aan de spiegel boven de gashaard, hoe lieflijk!

Je ziet in de spiegel de nog kale muur achter de bank. Daar moet behang komen. Manlief is de behanger van ons twee. Ik hoop dat hij er snel tijd voor heeft.

 
Het gipskruid dat over was, heb ik in een kan gezet. Deze kocht ik ooit op een rommelmarkt, het is een kan van P. Ragout Maastricht. Ik viel op de vorm en op het subtiele blauw, prachtig! Hij stond een tijdje verstopt in de kast maar door mijn verlangen naar het voorjaar en blauwe luchten, krijg ik steeds meer zin om kleur toe te voegen. Zachte tinten maar vooral blauw.
 

 

Naast de haard staat de tv-kast. Omdat ik stopcontacten, internetkabels en tv-snoeren niet erg charmant vind, heb ik er deze mand voor gezet. Voorheen stond er altijd een dienblad maar zo’n mand met gehaakt sprei van mijn oma is ook best leuk.


 
De lichte, romantische Franse brocantesfeer blijft toch haar aantrekkingskracht op mij houden. Het past bij me, ik wordt er vrolijk van.


Groeten!

Barry

zaterdag 8 februari 2014

‘Horrorwinter’

Is dit de horrorwinter die voorspeld werd?
Ik begin het te geloven. Vreselijk, al die regen en dan ook nog die harde wind erbij. Als het dan toch winter is, geef me dan maar kou, daar kun je je tegen kleden en kun je tenminste normaal naar buiten.

Al wil je maar twee tellen naar buiten om iets in de kliko gooien, dan waai je al uit je verschoning en word je kletsnat. Of wat dacht je van op de fiets naar je werk? Je komt als een verzopen kat aan.
Ik hoef helemaal geen zwembad in de tuin maar als ik naar buiten kijk, begint het daar wel op te lijken. Bah!

Zoveel mogelijk binnen blijven maar, gordijnen naar beneden en de haard aan. Op die manier probeer ik het maar gewoon te negeren.
 
En net te doen alsof het al een beetje voorjaar is. Ik kocht schattige anemonen. Zo mooi die poederachtige tinten in combinatie met het zwarte hart.
 

En wat voorjaarstakken, ik weet niet van welke boom maar die kleine groene knopjes maken me wel blij.



 
Gisteren kwam ik uit m’n werk (deze keer was ik met de auto) en zag dat de anemonen nog meer uitgekomen waren. Wat een feestje!. Ik maakte er opnieuw foto’s van.


 

Het was al aan het begin van de avond en ik was lekker helemaal alleen thuis. Dus haard aan, een grote cappuccino en een stuk notentaart.


 
Eten deed ik pas laat, samen met Charlotte die pas na achten thuis kwam uit Amsterdam. Ze werkt daar het komende halfjaar in verband met haar studie. Gezellig zo, samen met je dochter  eten en de avond doorbrengen.

Hopelijk stopt het zo met regenen want ik moet toch naar buiten om de boodschappen te doen. Meestal doet manlief de grote boodschappen op zaterdag, maar vandaag gaat het hem helaas niet lukken.

Ik wil jullie een fijne zaterdag en goede zondag toewensen.
 
Barry

maandag 3 februari 2014

Palladio kalkverf

Het zit erop!
Ik bedoel de kalkverf op de muren in de huiskamer. Vanmorgen heb ik het laatste stuk gedaan.


Nu zijn de muren Palladio van Carte Colori.
Dat heb ik even opgezocht: Palladio is in het Nederlands Palladium. Palladium behoort tot de groep van edelmetalen en is van nature lichtgrijs”.
Maar het is niet echt grijs, eerder beige-achtig.

Maar het zou ook kunnen dat de kleur vernoemd is naar een beroemde Italiaanse architect (lijkt me eigenlijk ook best logisch). 

Wat het ook zij, palladio is een mooie, warme kleur. Ons huis is opeens anders, nòg gezelliger, warmer.



Ja, ik ben heel blij met het resultaat.

 
 

 
Op deze foto's lijkt het lichter, het is maar net hoe het licht valt.
 
Nu nog behang plakken en de radiatorombouw afmaken.
En dan ben ik er weer even helemaal klaar mee.

 

Fijne week!

Barry