Wisseltrucs

In ons huis zijn door de tijd al veel meubels van plaats en kleur gewisseld.  
Wij trouwden in het  ‘Oud-Engels-grenen-tijdperk’. (Bijna) al onze meubels waren van oud-grenen , zo’n gelig-oranje houtkleur, je weet wel. En ik vond het me toch mooi!
Natuurlijk in combinatie met drukke Engels gebloemde Chesterfield bankjes en roze gordijnen die aan beide kanten werden opgenomen met embrasses.

Heel veel van die oude meubels hebben we nog steeds, eigenlijk het meeste nog. Ik kan moeilijk iets weg doen.

Maar bijna alles heeft nu een krijtverflaag. Zo ook dit kastje. In het begin stond het in de huiskamer met de televisie erop en de stereo-installatie erin. Inmiddels is het al een aantal jaren wit en stond het op de slaapkamer. Ik bewaarde er de fotoboeken in.

Nu staat dit kastje in de hal. Opeens leek me dat wel wat.
Op een avond moesten mijn twee mannen eraan geloven en het kastje naar beneden tillen.

Nog een wisseltruc: de twee Provenciaalse kandelaars staan niet meer op de schouw maar op het kastje.

 

 

Of ik vervang de papieren roos door verse bloemen uit eigen tuin. Die staan op dit moment overal door het huis, dat maakt het huis zomers.

 

 

 

Het blauwgrijze tafeltje dat in de hal stond is weer terug naar zijn oorspronkelijke plek, de slaapkamer.

Dat was eigenlijk een kaptafeltje, ook grenen. Er hoort een spiegel bij maar die staat op de ladekast bij dochterlief. En die handige ruime ladekast was vroeger de babykamercommode, óók oud grenen en inmiddels óók wit.

 

 

 

De schoenmallen heb ik een aantal jaren geleden in Lille gekocht.

Nee, ik heb ze in Lille gekrégen van mijn vriendin, voor mijn verjaardag.

Binnenkort gaan we samen weer naar de ‘Grande Braderie de Lille’
Du 31 août au 1er septembre. Wij vertrekken zaterdagochtend de 31^e héél vroeg en dan zijn we net zo gespannen als twee kleine meisjes die op schoolreisje gaan.

Ik heb er zo’n zin in!

Groeten,

Barry