Herfstheide

Op dinsdag is er is ons dorp altijd markt. Nou ja, markt… er staan maar een paar kramen.

Maar iedere dinsdag ga ik even om kaas te halen. Een stuk boeren belegen, een stuk Parmezaan, een zak geraspte kaas en een pond boeren roomboter. Vaste prik.

Ook staat er een broodkar van de bekende bakkerij. Daar hoef ik niets want onze broodbakmachine bakt iedere nacht een brood voor ons. Sinds jaar en dag hebben wij iedere morgen vers gebakken brood. We kunnen niet meer zonder.

Verder een viskar en een bloemist. Ik zei het al, het is een markt van niks. Eigenlijk mag het geen markt heten.

Vanmorgen zag ik bij die bloemist wel heel mooie heide staan voor € 2,-- per stuk en twee voor € 3,50. Die nam ik mee.

Toen ik m’n boodschappen had en weer naar huis wilde fietsen, barstte bij ons de eerste herfstbui los en niet zo’n beetje ook. Regen, wind en onweer! Een grote groep mensen zocht beschutting  onder het afdak bij de supermarkt en zo stonden we gezellig te wachten en te praten tot de bui over was.

Vanmiddag bedacht ik om van de heide een hart te binden. Ik had nog een frame liggen.

 

Het hangt nu aan de twee oude luiken.

De andere plant paste in de grespot die ik afgelopen vakantie in Picardië op de brocante kocht. Ik kocht drie van zulke potten, twee bruine en deze. Deze is de grootste.

 

 

Van de te voren niet bedacht maar het staat leuk dat de heide van het hart terugkomt in de pot die er vlakbij staat.

 

 

Vorige week zaterdag werd er een woonbeurs in ons dorp gehouden. Het architectenbureau waar ik werk had er ook een stand dus ik mocht zaterdagmorgen werken. Het kleine vogelhuisje werd uitgedeeld door een woonstyliste, ook op die beurs. Grappig wat ondernemers bedenken als reclame-beurscadeautje.

 

Weer eens wat anders dan een pen.

Morgen begint mijn werkweek weer. Ik hoop dat het in ieder geval  ’s morgens even droog is want ik fiets graag naar mijn werk. Het is niet ver, zo’n 20 minuten maar dat is net lang genoeg om zeiknat te regenen. Nou ja, we zien wel.

Groeten,

Barry