Olieverf

 

Als kind al was ik best creatief. Ik hield ontzettend van tekenen, knutselen, handwerken.

Eigenlijk had ik er ook best mijn beroep van willen maken. Een creatief vak, maar och op de leeftijd dat je daarover beslissingen moet nemen, kies je voor iets ‘veiligers’ en ben ik uiteindelijk geen creatieve opleiding gaan doen. Het bleef bij hobbyen (haha, hobbyen, dat woord bestaat, ik heb het opgezocht)

Jaren geleden, zo tussen mijn 25^e en 35^e zat ik wel op schilderles. Eens per week ging ik een avond naar de zogenaamde Volksuniversiteit. Toen schilderde ik vooral aquarel.

Maar door allerlei drukte, je kent het wel, gezin, schoolgaande kinderen, werk en vrijwilligerswerk enzovoort kwam er niet meer van. Ik bleef wel creatief hoor maar op heel andere vlakken.

Toch bleef het kriebelen, dat schilderen. Af en toe pakte ik het wel weer op maar op de een of andere manier kwam het er niet van om het schilderen nieuw leven in te blazen. Tot begin dit jaar. Als goed voornemen voor 2015 heb ik de knoop doorgehakt en ben ik weer op schilderles gegaan. Nu ‘moet’ ik wel, iedere maandagavond. En ik ben zo blij dat ik het gedaan heb. Ik kijk er iedere week zo naar uit.  

Heerlijk, ik vergeet dan alles en ben alleen geconcentreerd op het schilderen. Helemaal ontspannen en vol energie kom ik na afloop thuis.

Na aan wat verschillende technieken te hebben gesnuffeld, ben ik ook olieverf gaan proberen. Dat had ik nog nooit gedaan. Nu ben ik helemaal verslingerd geraakt aan het schilderen met olieverf. Wat is dat fijn werken! Je kunt de verf echt naar je hand zetten omdat het heel langzaam droogt. En ben je over een stukje niet tevreden, dan schilder je er  de week erna toch gewoon overheen.
 

 

Dit is mijn eerste echte olieverfschilderij. Ik wilde het jullie graag laten zien.

 

 

Wat vinden jullie ervan?
‘k Ben best een heel klein beetje trots op mij…             

Groetjes,

Barry