Krijtrotsen bij Ault

Wéér foto’s van onze vakantie in Picardië. Zijn jullie het al zat?

Ik wil nog even terugkomen op mijn vorige post over de strandhuisjes. Sommigen vonden het er zo rustig uitzien en vroegen zich af of ik daar soms in m’n eentje was.

‘k Zal het uitleggen. Cayeux ligt aan zee. Als je aan komt rijden loopt de weg langs zee. Aan de ene kant heb je woonhuizen, hotels, restaurants, appartementen etc. Aan de andere kant zijn grote parkeerplaatsen, meteen daar begint het strand, je ziet vanaf de parkeerplaatsen de huisjes aan de achterkant. En inderdaad daar zie je niemand. Er zit wel een deur in de achterkant maar van de meeste huisjes is die dicht. Je kunt dus vanaf de parkeerplaats naar hartenlust foto’s maken, niemand loopt of zit aan de achterkant.

Om de zoveel huisjes is er een tussendoorgang naar het strand. Aan de voorkant, aan de strandkant, is een houten promenade, een soort van brede, lange vlonder. Daar kun je overheen wandelen of op zitten, geen last van de keien dus. Er staan ook bankjes.

Aan de voorkant van zo’n huisjes zit een deur en een raam. Voor het raam zit een luik, een soort van klep die omhoog kan en dan is het een luifel om onder te zitten. Volgens mij kun je niet overnachten in deze huisjes, ze zijn puur om een dagje strand door te brengen. Ik zag er bijvoorbeeld tuinstoelen en een tafel in staan en strandspullen. Ik denk dat je zo’n huisje kunt huren voor een dag of periode. Maar ik vermoed dat er ook huisjes privé eigendom zijn omdat sommige huisjes een afwijkende kleur hebben en een naam.

Voor de foto’s die ik aan de voorkant genomen heb, heb ik een rustig stukje gekozen. Ik houd er niet van om mensen ongevraagd op de foto te zetten en zeker om die foto’s  dan op mijn blog te plaatsen. Stel je voor, ik zou het ook niet leuk vinden om mezelf opeens terug te zien op een blog van een volslagen vreemde.

Maar nu Ault:

 

De plaatjes die ik hier laat zien zijn van de krijtrotsen bij Ault. Toch wel heel apart hoor, van die hoge witte muren die de zee tegenhouden. We hebben een stuk onderlangs gelopen en een stuk bovenlangs.

 

Bovenstaande  foto's zijn 'beneden' genomen

 

 

en deze vanaf  'boven'.

Van beide kanten is het indrukwekkend.

 

 

Je kunt er geen schelpen zoeken maar stenen des te meer in heel veel kleuren en vormen. Ik heb er best veel mee naar huis genomen.

En nu weet ik eigenlijk niet wat ik er mee moet ...

 

Tot blogs weer

de volgende keer foto’s van de overkant, van Engeland

Barry