Vorige week dinsdag fietste ik met een
vriendin naar de Rotterdamse markt. Ik
was er al een tijdje niet geweest maar telkens als ik daar rondloop, denk ik ‘waarom kom ik
hier niet véél vaker?’ Heerlijk om over
die markt te struinen en ‘cultuur te snuiven’.
Mijn vader hield er ook
altijd zo van. Die ging bijna iedere zaterdag. Ook was hij gek op de Rotterdamse haven waar hij vroeger gewerkt
heeft. Daar kon hij over blìjven vertellen! Helaas is mijn vader zes jaar geleden gestorven.
Rotterdam voelt als ‘mijn’ stad. Ik woon er niet -en dat zou ik
eigenlijk ook niet willen- maar ik voel
me wel redelijk Rotterdamse. Ik ken er goed de weg, weet de leuke
winkels, restaurants en buurten, zoals bijvoorbeeld
Hillergersberg of Schiebroek (in beide buurten heb ik op school gezeten), of natuurlijk het uitgebreide centrum. En ik
houd wel van de Rotterdamse mentaliteit van recht voor z’n raap.
Een aantal jaar heb ik op een kantoor aan de Blaak gewerkt, vlakbij
het centrum, vlakbij de kubuswoningen en de markt. Op dinsdagen ging ik in de lunchpauze graag even
de markt op.
Zo, jullie weten weer iets
meer over mij.
Terug naar
dinsdag, ik was dus naar de markt voor groenten en fruit , helemaal niet duur
joh, en ik heb organza gekocht om engelenvleugels te maken (eurootje de meter
mevrouwtje).
Maar wat kun je je daar vergapen
aan de hoeveelheid kramen en het aanbod. Bergen mango’s, avocado’s, bananen,
limoenen, vis, kaas, vlees, bloemen en planten (oooh, die bloemenmarkt!), Turks
brood, baklava, lokum (Turks fruit), Marokaanse koekjes, Surinaamse bakbananen,
okra’s, kouseband. Uit welk land of cultuur je ook komt, je kunt er àl je boodschappen doen.
We zagen ook pepers en
gedroogde bonen maar die heb ik nog van onze eigen moestuin. ‘K weet eigenlijk
niet goed wat ik daarmee moet, je eet niet iedere dag rode pepers, althans ik
niet…
Elma zei, dat die pepers
wel héél fotogeniek zijn, zij bekijkt namelijk alles met een fotografen oog.
Op de terugweg hebben we geluncht
bij ‘Het Kookpunt’, een fantastisch mooie kookwinkel aan het Zwaanshals/Zaagmolenkade.
Er is daar een personeelskantine, waar
ook kookdemonstraties en – workshops worden gegeven. Op doordeweekse dagen
kunnen voorbijgangers er voor € 2,50 meelunchen. En dan heb je echt wat lekkers
hoor!
Thuis gekomen dacht ik
weer aan de pepers en bonen. Meteen bracht ik een potje gedroogde
kievitsbonen en wat rode pepers bij Elma (ze
woont één straat verder).
Dit bedoel ik nou met
‘fotografen ogen’:
Mooi hè! ?....
.jpg) |
En deze dan?
Als je erop klikt, kun je hem beeldschermvullend zien |
Soms lijkt een schilderij bijna op een foto.
Van deze foto denk je toch bijna dat het een schilderij is....?
Wil je nog meer zien, dan kun
je kijken op haar flickr account :
Groeten,
Barry